Howard Carter odkrył w Egipcie niemal nietknięty grobowiec faraona Tutenchamona. Wyposażenie grobu faraona do dziś stanowi wyjątkową kolekcję biżuterii i przedmiotów ze złota.

Firma Engelhard Corporation wprowadziła organiczne medium, które umożliwiło wykonywanie nadruków złotem. Po raz pierwszy zostało użyte do celów dekoracyjnych, a następnie stosowano je w innych dziedzinach.

W Stanach Zjednoczonych wprowadzono standard złota, w efekcie czego dolar stał się wymienialny na złoto.

W rzece Klondike na Alasce dwaj poszukiwacze odkryli złoto i w ten sposób rozpoczęli „Gorączkę złota stulecia".

Szkoccy fizycy Robert i William Forrest oraz chemik John MacArthur opracowali metodę cyjanizacji, która umożliwiła wydobycie złota z rudy za pomocą cyjanku.

George Harrison odkrył duże złoża złota w pobliżu Johannesburga w Afryce Południowej.

Odkryto tak zwaną srebrną żyłę comstocka w Nevadzie. Dzięki złożom złota i srebra Nevada zdobyła pięć lat później status stanu.

Poszukiwacz złota Edward Hammond Hargraves odkrył złoto w Nowej Południowej Walii w Australii.

Początek gorączki złota w Kalifornii.

Pierwsza gorączka złota w USA wybuchła w stanie Karolina Północna. Tamtejsze kopalnie stały się najważniejszym źródłem złota dla głównej amerykańskiej mennicy w Filadelfii.

Tak zwana Ustawa Coinage ustanowiła w USA bimetaliczny (wspólny obieg złotych i srebrnych monet) standard pieniężny i zdefiniowała dolara amerykańskiego jako równowartość 24,75 granów (grain) złota (1 gran = 1,6 grama) i 371,25 granów srebra (24,13 grama).

Narodziny pierwszej amerykańskiej monety, której autorem był Ephraim Brasher.

Znany naukowiec Isaac Newton jako zarządca londyńskiej mennicy określił cenę złota, która utrzymała się następnie przez ponad 200 lat.

Żeglarz Krzysztof Kolumb odkrył kontynent amerykański, a hiszpański król Ferdynand Aragoński wydał mu jasne polecenie: „…zdobądźcie złoto!”

Angielski król Edward III kazał bić złotą monetę zwaną florenem, którego szybko zastąpił noble.

W Wenecji rozpoczęto bicie słynnej złotej monety dukata, który przez kolejnych 500 lat stał się najczęściej używanym pieniądzem w Europie.

Wenecja stała się głównym rynkiem złota.

W wyniku reformy menniczej Karola Wielkiego na terenie Europy Środkowej pojawiła się nowa złota moneta - funt.

Rzymianie zaczęli wybijać nową złotą monetę zwaną aureus (złoty).

Eksploatacja galijskich kopalń złota pozwoliła Juliuszowi Cezarowi spłacić swoje długi w Rzymie.